---

அன்று முதல் பாலைவனம் சோலைவனமாக காம கதை

---

கல்லூரியில் படிக்கும் சமயம் ரயில் பயணம் அடிக்கடி ஏற்பட்டன. நான் இஞ்ஜினியரிங்க் படித்ததால் என் வகுப்பில் பெண்கள் யாரும் படிக்கவில்லை( நான் படிக்கிற காலத்தில் இன்ஜினியரிங்க் படிப்பை பெண்கள் விரும்பி எடுப்பதில்லை). அதனால் பாலைவனம் பயணம் போல் எங்கள் நாட்கள் அமைந்தன.

நான் படித்தது, தனியார் பலகலைக்கழகம். அங்கு எல்லா கோர்ஸ்களும் இருந்தன. கலர் கலரா தாவணி பாவாடைகளயும், பி.ஜி. படிக்கிற பெண்களை புடவைகளிலும் பார்ப்பதெற்கென்றே ஆர்ட்ஸ் காலேஜ் பக்கம் அடிக்கடி செல்வோம். அதோடு விளையாட்டுத் திடல் அந்தப் பக்கம் இருந்ததினால், மாலை நேரங்களில் நாள்தோறும் அந்த பக்கம் அட்டண்டென்ஸ் கொடுத்துவிடுவோம்.


விளையாட்டு திடலை ஒட்டி, ஒரு ஓடை சென்றது. அதில் எப்பொழுதும் தண்ணீர் ஓடி கொண்டிருக்கும். அதை ஒட்டி, பெண்கள் ஹாஸ்ட்டல். மாலை நேரங்களில் விடுதியில் தங்கியுள்ள பெண்கள் அந்த ஓடை ஓரம் வந்து இருந்து படிப்பார்கள்.

நான் புட்பால் விளையாடுவேன். பல்கலைக் கழக அணியின் கேப்டன். பல போட்டிகளில் வெற்றி பெற்று கோப்பைகளை வாங்கி உள்ளோம். அதனால் என்னை அங்கு படிக்கும் பெரும் பாலானவர்களுக்கு தெரியும்.

ஒரு நாள் புட்பால் விளையாடிக் கொண்டு இருந்த போது, வேகமா அடித்த பந்து ஓடைக்கு அந்தப் புறம் சென்று விட்டது. ஓடை அருகே சென்று , ஓடைக்கு மறு புறம படித்துக் கொண்டிருந்த ஒரு பெண்ணிடம் பந்தை எடுத்துப் போடச் சொன்னேன்.

முடியாது என்று தலை யாட்டினாள். ரொம்ப கொழுப்பு பிச்சவ போலண்ணு நினைச்சுக்கிட்டு,

” ஓடையிலே தண்ணீ இருக்குங்க. நான் அந்த பக்கம் வரமுடியாது. பந்தை கொஞ்சம் எடுத்து ப் போடுங்க”
என்றேன்

“எறங்கி வந்து எடுத்துக்கிட்டுப் போங்க”

அவளை மனசுக்குள்ளே திட்டிகிட்டு, ஓடைக்குள்ளே இறங்கினேன். ஆழமாக இருந்தது. நீந்தி தான் சென்றேன். அவளிடம் சென்றேன்.



ஏங்க பந்தை எடுத்துப் போட்டா குறைஞ்சாப் போயுடுவீங்க” கோபத்துடன் கேட்டேன்

அவள் பதில் பேசாமல், ஈரப் பனியன் ஓட்டி இருந்த என் மார்பையும் , தொடைகளில் ஒட்டி இருந்த கால் சட்டையையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். கீழே குணிந்து பார்த்தேன்.. ஈரத்தில் என் சாமான் மேடு துள்ளிதமாக தெரிந்தது. அவள் உதடுகளை கடித்துக் கொண்டாள். சிரித்தாள்

அவள் நல்ல அழகி. கே.ஆர்.விஜயா சிரிப்பதுப் போல் அழகாக சிரித்தாள். அவள் சேலை கட்டி இருந்தாள். பல படங்களில் சினிமா நடிகைகள் சேலையை இருக்கி சுற்றி, அவர்களின் முலை, குண்டி மேடுகளை தெளிவா காட்டுவாளுக. அது மாதிரி அவ சேலை உடுத்தி இருந்தாள். சேலையின் இருக்கத்தில் முலை மேடுகள் பிதுங்கி இருந்தன.

” கண்ணா கோவிச்சுக்காதீங்க. நான் உங்க ஃபேன். உங்களை கிட்ட பார்க்கணும்தான் வரச்சொன்னேன். சாரி.’ என்று, மீண்டும் அந்த சிரிப்பை வெளியிட்டாள்.

என் கோபம் இருந்த இடம் தெரியாமல் மறைந்துவிட்டது.
பந்தை கரைக்கு மறுபுறம் எரிந்து விட்டு அவளிடம் பேசினேன்.

” உங்க பேர்”

” குழலி”

” இது என்னங்க புதுப் பேரா இருக்கு. ஆனா நல்ல தமிழ் பெயருங்க”

” நன்றி. என்னை வாங்க போங்கன்னு கூப்பிடாமே பேர் சொல்லியே கூப்பிடலாமே”

” சரி. எந்த ஊரு”

ஊர் பெயர் சொன்னாள்

” அட நம்ம ஊரு பக்கம்”

” என்ன படிக்கிறே?”

” தேர்ட் இயர் கெமிஸ்ட்ரி”

“சரி. வர்ரேன்” அவளிடம் விடை பெற்று சென்று விட்டேன்.

பாலைவனம் சோலை வனமா அன்று முதல் மாறி விட்டது.

தினம் அவளை பார்ப்பேன். அவளைப் பார்ப்பதெற்கென்றே காலை மாலை பெண்கள் ஹாஸ்ட்டல் பக்கம் செல்ல ஆரம்பித்தேன். லைப்ரரியும் எங்கள் சந்திப்புக்கு உதவியது.